از زیر پا گذاشتن حریم خصوصی دیگران،
از آشغال ریختنتان در خیابان،
از قابلیتتان برای تبدیل صحنه تصادف به محل قتل،
از بی تفاوتیتان نسبت به خونهای ریخته شده بر کف خیابان،
از نشستن در خانه هایتان و دنبال کردن اعتراضات از ماهواره،
از عملهای زیبائی،
از یکی نبودن حرف و عملتان،
از تعارفهای بی موردتان،
از غیبت کردنهای کثیرتان،
از تغییر نظرهای یک ساعته تان،
از بی تفاوتیتان نسبت به کودکان کار،
از جو حاکم بر ورزشگاه هایتان،
از مرگ بر گفتنها و درود فرستادنهای بی پشتوانه تان،
از عشقهای یک شبه تان،
از انتخاب دوست پسرتان بر مبنای نوع خودرواش،
از چاپیدن یکدیگرتان،
از قسم ها و دروغهای بی حد و حصرتان،
از بی مطالعه بودنتان،
از تن دادن و دل ندادنتان،
از ذوب شدنتان در فرهنگ غرب و فراموش کردن زبان مادریتان،
از رفتارهایتان در پاتایای تایلند و آنتالیای ترکیه،
از عدم رعایت نظافت شخصیتان،
از فروختن شرفتان به قیمت یک سال محصولات شرکت ساندیس،
از مدرک گرا بودنتان،
از کلاس گذاشتنهای بی موردتان،
از جوکهای قومیتیتان،
از نژاد پرستیتان،
از خواب دو هزار و پانصد ساله تان،
از ادعاهای گزافتان راجع به مشاهیر ایران و ندانستن تاریخ تولدشان،
از مصرف گرا بودنتان،
از قسطی خریدن بنز برای فخر فروشی،
از رقصیدنتان در مهمانی با روسری،
از خوردن مشروب بعد از اقامه نماز و....
از کجا بگویم ...از چه بگویم...
که حالم بد است، خیلی هم بد است...
حالم بد است ای مردم ، حالم بد است.
از رفتارهایتان حالم بد است،
از طرز رانندگیتان،
از صفهای صد شاخه تان،
از هجوم تاتارگونه تان به جعبه خرما یا شیرینی خیرات شده،
از برخورد و نگرش تان نسبت به جنس مخالف،
از داشتن غیرتهای بی مورد راجع به خواهر و مادرتان و بی غیرتی محض راجع به عزیزان دیگران،
از تحلیلهای سیاسی و اقتصادیتان در تاکسی،
از رد و بدل کردن بلوتوث های غیر اخلاقی،
...
نظرات شما عزیزان:
علی بی غم 
ساعت18:48---29 ارديبهشت 1392
اسکند جان:
دلی دارم که از تنگی در این عالم نمی گنجد
غمی دارم زدل تنگی که در این دل نمی گنجد
دلانزد کسی بنشین که آن از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که آن گلهای تر دارد.
علی بی غم
ساعت18:47---29 ارديبهشت 1392
اسکند جان:
دلی دارم که از تنگی در این عالم نمی گنجد
غمی دارم زدل تنگی که در این دل نمی گنجد
دلانزد کسی بنشین که آن از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که آن گلهای تر دارد.
علی بی غم
ساعت18:47---29 ارديبهشت 1392
اسکند جان:
دلی دارم که از تنگی در این عالم نمی گنجد
غمی دارم زدل تنگی که در این دل نمی گنجد
دلانزد کسی بنشین که آن از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که آن گلهای تر دارد.
ارسال توسط اميد علي اسكندرپور
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
